این آزمایش به منظور بررسی اثر سطوح مختلف کیلات سلنیومتیونین بر عملکرد، رشد و نمو، تراکم و معدنی شدن استخوان در پولت های تخم گذار انجام شد. مجموعاً تعداد 160 قطعه مرغ تخم گذار 15 هفته سویه نیک چیک شامل 4 تیمار، 5 تکرار و 8 قطعه مرغ در هر تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی به مدت 10 هفته انجام گردید. تیمار های آزمایشی شامل: 1- تیمارشاهد (ذرت و کنجاله سویا) و تیمار های 2، 3 و 4 به ترتیب حاوی 20، 40 و 60 میلی گرم در کیلوگرم از کیلات سلنومتیونین به صورت سرک به جیره پایه اضافه شدند. خوراک مصرفی به صورت هفتگی و تغییرات وزن بدن به صورت دو هفته یک بار اندازه-گیری و با استفاده از این داده ها ضریب تبدیل غذایی و درصد تولید محاسبه شد. نتایج نشان می دهد که اثر استفاده ازسطح 20 میلی گرم در کیلوگرم کیلات سلنومتیونین در جیره بر مصرف خوراک (دوره پولتی و تخم گذار)، ضریب تبدیل غذایی مرغ های تخم گذار، واحد هاو، ضخامت پوسته، قطر تیبیا، درصد کلسیم فمور و درصد دستگاه تناسلی کاهش معنی داری را در مقایسه با تیمار شاهد داشته است. به کارگیری سطح 40 میلی گرم در کیلوگرم کیلات سلنومتیونین در جیره بر مصرف خوراک (دوره پولتی و تخم گذار)، رنگ زرده، واحد هاو، ضخامت پوسته، قطر تیبیا، درصد کلسیم فمور و درصد لاشه کاهش معنی داری را در مقایسه با تیمار شاهد نشان داد. همچنین استفاده ازسطح 60 میلی گرم در کیلوگرم کیلات سلنومتیونین در جیره بر مقاومت کرنشی (تیبیا و فمور) و طول ایلئوم افزایش معنی داری را در مقایسه با تیمار شاهد داشته است. استفاده ازسطح 60 میلی گرم در کیلوگرم کیلات سلنومتیونین در جیره بر مصرف خوراک (دوره پولتی و تخم گذار)، ضریب تبدیل غذایی مرغ های تخم گذار، رنگ زرده، واحد هاو، ضخامت پوسته، قطر تیبیا، درصد لاشه و درصد دستگاه تناسلی کاهش معنی داری را در مقایسه با تیمار شاهد نشان داد. . به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد افزودن شصت میلی گرم در کیلوگرم از کیلات سلنومتیونین بر خصوصیات مقاومت کرنشی فمور و تیبیا و طول ایلئوم حاوی اثرات افزایش معنی داری نسبت به تیمار شاهد است. سایرصفات مانند خوراک مصرفی در دوره پولتی و تخم گذار، ضریب تبدیل غذایی، رنگ زرده، واحد هاو، ضخامت پوسته، درصد لاشه، قطراستخوان تیبیا، درصد کلسیم فمور و درصد دستگاه تناسلی اثرات کاهش معنی داری نسبت به تیمار شاهد از خود نشان دادند.
