پویا زمانی

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر منابع مختلف چربی و سطوح مختلف متیونین در جیره بر عملکرد بلدرچین های ژاپنی انجام شد. تعداد 768 قطعه بلدرچین ژاپنی از سن 15 تا 35 روزگی در قالب یک آزمایش فاکتوریل 3×4 به12 تیمار و هر تیمار دارای چهار تکرار و هر تکرار شامل 16 قطعه بلدرچین اختصاص داده شدند. فاکتورهای مورد بررسی شامل منبع چربی (بدون چربی، روغن سویا، روغن ماهی کیلکا و چربی طیور) و سطح متیونین جیره ((در سطح توصیه NRC(1994)، 10 درصد بیشتر از توصیه NRC(1994) و 20 درصد بیشتر از توصیه NRC (1994)) بودند. مقدار خوراک مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی هر واحد آزمایشی بطور هفتگی اندازه گیری و تعداد تلفات هر واحد آزمایشی بصورت روزانه ثبت شدند. نتایج این آزمایش نشان دادند که در کل دوره پرورش مقدار مصرف خوراک، افزایش وزن و وزن بدن بلدرچین های تغذیه شده با جیره حاوی روغن سویا و متیونین در سطح توصیه NRC(1994) به طور بسیار معنی داری (01/0P<) بیشتر از سایر تیمار ها بود. ضریب تبدیل غذایی بلدرچین های تغذیه شده با جیره حاوی چربی طیور و متیونین در سطح 20 درصد بیشتر از توصیه NRC (1994) به طور بسیار معنی داری (01/0P<) بهتر و شاخص تولید آنها به طور بسیار معنی داری (01/0P<) بیشتر از سایر بلدرچین ها بود. درصد تلفات بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری نداشت (05/0P>).