در این پژوهش، قرارداد انعطاف پذیری کمیت (Q F C)، با تعیین مقدارسفارش بین سازمان امداد و تولیدکننده داخلی، نوعی هماهنگی را برای مدیریت موجودی به وجود می آورد. اجزای زنجیره تأمین چند محصولی شامل؛ تولیدکننده داخلی، تامین کننده خارجی، سازمان امدادرسان و نقاط تقاضا (مناطق آسیب دیده) هستند. با توجه به قرار گرفتن در شرایط بحران، تقاضای مناطق آسیب دیده به صورت غیرقطعی در نظر گرفته شده است. اهداف مدل به صورت کمینه سازی هزینه های کل زنجیره و کل زمان ها تعریف شده است. برای حل مدل تصادفی عدد صحیح، برای اولین بار در این حوزه، از روش اپسیلون محدودیت تقویت شده استفاده شده است. به منظور صحه گذاری، تحلیل حساسیت های مختلفی ازانجام شده که صحت مدل ارائه شده را تأیید می نماید. نتایج بررسی ها نشان می دهد که مدل پیشنهادی، نسبت به تغییرات تقاضا، حساسیت بیشتری دارد، لذا ضروری است برنامه ریزان این حوزه نسبت به پارامتر تقاضا، دقت و توجه بیشتری داشته باشند.
