مدیریت زنجیره تأمین، عامل کلیدی برای خلق و حفظ مزیت رقابتی محصولات تولیدی در بازار و یکی از مبانی زیرساختی پیاده سازی کسب وکار در دنیاست. در این مقاله یک زنجیره تأمین چهار سطحی محصولات کشاورزی در نظر گرفته شده است که وظیفه تأمین محصولات کشاورزی موردنیاز مشتریان را پس از ثبت سفارش در یک سامانه برخط بر عهده دارد. تصمیمات کلان برای این زنجیره توسط دولت گرفته می شود و ستاد تنظیم بازار عملیات اجرایی آن را با نظارت و هماهنگی وزارتخانه های صمت و اقتصاد انجام می دهد. در راستای این پژوهش و تعیین استراتژی های برتر، ابتدا به کمک آنالیز SWOT، عوامل تأثیرگذار داخلی و خارجی زنجیره بررسی گردیده و فرآیند ایده گیری و تعیین مجموعۀ کلی استراتژی ها، با استفاده از نوآوری باز و از طریق فرآیند جمعسپاری بین افراد مرتبط و ذینفع زنجیره مشخص شده اند. در ادامه به کمک روش آنتروپی شانون، روش تصمیم گیری چند معیاره آراس و مدل سازی ریاضی، ابتدا رتبه بندی استراتژی ها انجام میشود، سپس انتخاب استراتژی های برتر با توجه هزینه اجرای هر استراتژی و بودجه در دسترس صورت میگیرد. خروجی های حاصل از اجرای مدل نشان داد که استراتژی های انتخابی بیشتر در جهت افزایش انگیزه و ترویج کشاورزی در جامعه بوده اند.
