در این پژوهش یک زنجیره تأمین چند محصولی و چهار سطحی شامل تأمین کنندگان (داخلی و خارجی)، سازمان های امدادرسان (سازمان هلال احمر)، نقاط تقاضا (بخش های مخصوص بیماران در بیمارستان) را بررسی می نماییم. قرارداد انعطاف پذیری کمیت با تعیین مقدار سفارش بین سازمان امداد و تأمین کننده داخلی هماهنگی را برای مدیریت موجودی در نظر می گیرد. به دلیل وجود کمبودهای فراوان، داشتن زمان محدود برای ساخت و نبود امکانات لازم برای ساخت انبوه و افزایش هزینه ها، استفاده از برون سپاری می تواند فروش مورد انتظار زنجیره را افزایش دهد و همچنین باعث امدادرسانی سریع تر در شرایط بحران شود. ازاین رو با ارائه یک مدل ریاضی برای حداقل کردن هزینه ها و زمان ها سعی داریم تا با کمترین هزینه و در سریع ترین زمان امدادرسانی به آسیب دیدگان انجام دهیم. با حل مدل دریافتیم از بین پارامترهای مختلف که تابع هدف به پارامتر تقاضا و ظرفیت تولیدکننده داخلی حساسیت بیشتری نسبت به سایر پارامترهای در نظر گرفته شده دارد که این موضوع دقت لازم برنامه ریزان این حوزه به این پارامترها را در شرایط بحران نشان می دهد.
