چکیده سالمونلا تیفیموریوم یکی از باکتری های بیماریزای مهم در انسان و دام است که منجر به ضرر و زیان اقتصادی فراوانی در صنعت دام و طیور می گردد. بروز مقاومت آنتی بیوتیکی هم اکنون به مشکلی رو به گسترش در میان سویههای سالمونلا تبدیل شده و معضلات بهداشتی رو به افزایشی را در کنترل و درمان عفونت های ناشی از این باکتری به وجود آورده است. هدف از مطالعه اخیر، شناسایی ژن های مقاومت به بتالاکتام ها (bla TEM) و سولفانامیدها (sulI و sulII) در تعدادی از سویه های سالمونلا تیفیموریوم جدا شده از گاو و مرغ بود. بدین منظور، 53 جدایه سالمونلا تیفیموریوم که از نمونه های اسهال گوساله (22 جدایه) و گوشت مرغ (31 جدایه) بدست آمده بود، مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی جدایهها با استفاده از روش انتشار دیسک نسبت به 20 آنتی بیوتیک تعیین گردید. در ادامه، پس از استخراج DNA با روش جوشاندن، حضور ژن های مقاومت به بتالاکتام ها (blaTEM) و سولفانامیدها (sulI و sulII) با استفاده از تکنیک مولتی پلکس PCR تعیین گردید. طبق نتایج آزمون حساسیت آنتیبیوتیکی، جدایه ها نسبت به آنتی-بیوتیک های تتراسایکلین، کلرامفنیکل، نیتروفورانتوئین و تریمتوپریم-سولفامتوکسازول مقاومت بالایی نشان دادند. در حالی که نسب به بتالاکتام ها (از جمله سفالوسپورین ها و ایمیپنم) و فلوروکینولون ها حساسیت بالایی مشاهده شد. همچنین نتایج جستجوی ژن های مقاومت نشان داد که ژن های sulI ،sulII و bla TEM به ترتیب در 9/84، 1/15 و 8/3 درصد از جدایه ها وجود داشت. نتایج مطالعه حاضر حاکی از فراوانی بسیار بالای ژن sulI بود و از آنجا که این ژن نقش بسیار مهمی در مقاومت بر علیه سولفانامیدها ایفا می کند، توصیه اکید می شود که در درمان عفونت های ناشی از این باکتری در منطقه از این دسته آنتیبیوتیکی استفاده نشود تا از گسترش ژن مقاومت به سایر سویه های باکتریایی جلوگیری شود.
