در مناطقی که تعادل تغذیه و تخلیه طبیعی آبخوان از بین می رود، افت شدشد سطح آب زیرزمینی سبب تغییرات کمی و کیفی منابع آب می گردد، بنابراین استفاده از طرح های تغذیه مصنوعی به عنوان شیوه مطلوب مدیریتی ضروری به نظر می رسد. در این میان استفاده از منایع فازی به منظور تعیین مناطق مساعد تغذیه مصنوعی آبخوان می تواند نتایج مطلوبی را به همراه داشته باشد.
