امید بهمنی

زمینه و هدف: میزان نیترات در آب زیرزمینی دشت کبودرآهنگ که مهمترین منبع تامین آب شرب و کشاورزی در منطقه است در حال افزایش است. گرایش کشاورزان این منطقه به استفاده از انواع کودهای حیوانی و شیمیایی، باعث افزایش میزان نیترات آب زیرزمینی شده است. هدف از انجام این تحقیق، تعیین مناسبترین روش زمینآمار جهت بررسی تغییرات مکانی نیترات و هدایت الکتریکی آب زیرزمینی دشت کبودرآهنگ میباشد. روش بررسی: روند تغییرات نیترات و هدایت الکتریکی آب زیرزمینی به ترتیب در 14 و 451 حلقه چاه با استفاده از نرمافزار 2.MNITAB16 بررسی شد و با نرمافزار 3.ARCGIS9 مناسبترین روش زمینآمار تعیین گردید. از روشهای زمینآمار کریجینگ معمولی (OK ،(کریجینگ ساده (SK (و روشهای معین، عکس فاصله IDW ،تابع شعاعی RBF ،تخمینگر عام GPI و تخمینگر موضعی (LPI (جهت پهنهبندی نیترات و هدایت الکتریکی آب زیرزمینی استفاده گردید. یافته ها: بهترین روش برای تهیه نقشه هدایت الکتریکی روش RBF با 70/730=RMSE ،74/517=MAE و714/7=R و روش کریجینگ ساده با 87/077=RMSE ،7/574=MAE و 800/7=R میباشد و بهترین روش برای تهیه نقشه نیترات روش RBF با .میباشد R=7/301 و MAE=1/54 ،RMSE=3/78 با معمولی کریجینگ روش و R=7/354 و MAE=1/11 ،RMSE=3/08 بحث و نتیجه گیری: بر اساس استاندارد کالیفرنیا، 7 درصد از مساحت دشت، هدایت الکتریکی کمتر از 077 میکروموس بر سانتیمتر، 00 درصد بین 077 – 3777 میکروموس بر سانتیمتر و 45 درصد باالتر از 3777 میکروموس بر سانتیمتر را دارا بودند و پراکندگی غلظت نیترات نشان داد که، 50/75 درصد از دشت کمتر از 5 میلیگرم بر لیتر ، 13/41 درصد بین 37 - 5 میلیگرم بر لیتر بود و آلودگی شدید در منطقه وجود نداشت. بنابر الگوی پراکندگی مکانی مقدار باالی هدایت الکتریکی بیشتر در قسمتهای غربی و جنوب غربی دشت مشاهده شده است و آب زیرزمینی از نظر میزان نیترات در وضعیت مناسب میباشد اما در قسمتهای جنوب و جنوبغربی دشت باالتر از حد استاندارد است