داشتن سامانههای ریشهای توسعه یافته در خاکهای شور به بهبود جذب آب و عناصر غذایی توسط گیاه کمک کرده و مـ یتوانـد قابلیـ ت تولید گیاه را افزایش دهد. بهمنظور بررسی ویژگیهای سامانه ریشهای چهار رقم گندم نان متفاوت از لحاظ تحمل به شـور ی (ارگ، افـق، تجن و مروارید)، آزمایشی گلخانهای با دو سطح شوری (صفر و 150 میلیمولار کلرید سدیم) در لولههای پی وی سی انجام شد. شـور ی طول ریشههای اصلی، مجموع طول ریشه، وزن خشک اندام هوایی و ریشه، پتاسیم و نسبت پتاسیم به سدیم اندام هـوا یی را کـاهش داد و موجب افزایش سدیم اندام هوایی، دمای برگ و مقدار کلروفیل در مقایسه با شاهد شد. طول ریشههای اصلی تحت شرایط شوری در ارقام متحمل (ارگ و افق) بیشتر از ارقام حساس بود. مجموع طول ریشه در رقم افق در پاسخ به تنش شوری بیشتر از بقیه ارقام بود و رقم ارگ بیشترین کاهش (64 (%را نشان داد اما مقدار اندازهگیری شده این صفت در همه ارقام تحت تنش شوری برابر بود. اثرات زیانبار شوری بـر وزن خشک اندام هوایی در ارقام متحمل (16 (%و حساس (18 (%تقریباً مشابه بود. هر چند در شرایط شوری دمای برگ و مقدار کلروفیـ ل ارقام تفاوت معنیداری از خود نشان ندادند، اما تغییرات آنها تحت این شرایط نسبت به شاهد متفاوت بود. نتـا یج نشـان داد کـه در ا یـ ن آزمایش کاهش رشد اولیه ریشهها بیشتر بهدلیل اثرات اسمزی املاح در اطراف ریشهها بوده و در ارقام متحمل و حساس تقریباً مشابه است. بنابراین با توجه به اثرات تنش شوری بر ویژگیهای سامانه ریشهای و پاسخهای رشدی ریشه به شوری، میتـوان از آن بـه عنـوان مـلاک مناسبی در انتخاب بهمنظور تحمل به شوری بهرهگیری کرد. مقایسه پاسخهای رشدی ریشه و اندام هوایی به تنش شوری نشـان داد کـه درشرایط شوری تنظیم جذب آب و عناصر غذایی توسط ریشهها میتواند از اهمیت بیشتری نسبت بـه تنظـ یم هـدا یت روزنـه ای در تحمـل صدمات ناشی از شوری برخوردار باشد.
