خشکسالی مخاطره آمیزترین پدیده طبیعی است. که از مهمترین فاکتورهای مؤثر بر کیفیت آبهای زیرزمینی می باشد. اگرچه امکان جلوگیری از وقوع آن وجود ندارد. یکی از سیستم هایی که به شدت تحت تاثیر خشکسالی می باشد و کمتر مورد توجه قرار می گیرد آبهای زیرزمینی است. تقاضای آب های زیرزمینی به دلیل محدودیت دسترسی به آب های سطحی و موقعیت خاص دشت همدان-بهار تقاضای آب های زیرزمینی افزایش یافته است. در این پژوهش با استفاده از شاخص های (بارندگی معیار شده) SPI درمقیاس-های مختلف (ماهانه، فصلی، سالانه) در طول دوره آماری 1385-1395 وضعیت خشکسالی و تاثیر آن بر منابع آب های زیرزمینی در 8 چاه عمیق بررسی شد. پس از انجام آزمون من کندال بر روی داده های جمع آوری شده روند تغییر پارامترهای کیفیت آب های زیرزمینی بررسی شده و رابطه بین خشکسالی اقلیمی و کیفیت آب های زیرزمینی با ضریب همبستگی در فصول مختلف به دست آمد. همچنین با استفاده از نرم افزار DIP در مقیاس های زمانی 3، 6، 12، 24 ماه شاخص های خشکسالی محاسبه شد. نتایج نشان می دهد ضریب همبستگی شاخص های خشکسالی وبارش در طول دوره آماری 10 ساله شاخص PNPI بیشترین همبستگی مثبت و در رده های بعدی شاخص هایDI ،SPI،ZSIوCZ1 به ترتیب بالاترین همبستگی معنی دار و مثبتی را با بارش دارند ولی این موضوع در مورد شاخص MCZI صدق نمی کند. همچنین مشخص گردید که بین تغییرات تراز آب زیر زمینی،بارش و شاخص های خشکسالی رایطه معنی دار در سطح 99درصد وجود دارد. ولی میان پارامتر های کیفی آب زیرزمینی این دشت بدون اعمال تأخیر با بارش و شاخص های خشکسالی رابطه معنی داری بدست نیامد.بنابراین علت کاهش کیفیت آب زیر زمینی دشت همدان بر اساس داده های موجود خشکسالی نبوده است.
