یکی از مهمترین اهداف آزمایشگاه های فیزیک انرژی های بالا، دستیابی به درکی صحیح از ماهیت برهمکنش قوی هسته ای است. اساسی ترین مشکل در کسب چنین درکی، عدم دسترسی مستقیم به اطلاعات پراکندگی پارتون ها (گلوئون ها و کوارک ها)، به واسطه اثر محبوس شدگی است. در این راستا، توسعه مدل های مناسب برای توصیف رفتار پارتون ها حائز اهمیتی بنیادین است. طی چند دهه گذشته، گروه های مختلف در جهت مرتفع کردن این نیاز گام برداشته اند. حاصل تلاش های ایشان، مدل هایی همچون معادله های تحول دی.جی.ال.ای.پی، معادله تحول بی.اف.کی.ال و ... بوده است. به دلیل پیشرفت های اخیر حاصل شده در کیفیت آزمایشها، امروزه تحصیل درکی جامع از رفتار توابع توزیع پارتونی (به اختصار پی.دی.اف ها)، به خصوص وابستگی آنها به تکانه عرضی در فرآیند های پراکندگی عمیق، اهمیتی روزافزون یافته است. این مهم، بهانه ای برای تعریف و توسعه مفهوم فاکتور تکانه عرضی و معرفی توابع توزیع پارتونی وابسته به تکانه عرضی (به اختصار یو.پی.دی.اف ها) بوده است. برجسته ترین مدل ها در این شاخه، یو.پی.دی.اف های تولید شده توسط رویکرد های سی.سی.اف.ام، کی.ام.آر و ام.آر.دابلیو هستند. در این رساله، نگاهی خواهیم داشت به نظریه و کاربرد های چارچوب های فوق، به عنوان بخشی از فیزیک پراکندگی های ناکشسان ژرف در انرژی های مرکز جرم بالا. در این راستا، علاوه بر محاسبه تابع ساختار طولی پروتون، سطح مقطع پراکندگی پروتون-پروتون برای تولید بوزون های بردای برهمکنش ضعیف، تولید جت های دوگانه و بوزون های هیگز را محاسبه نموده و نشان می دهیم که نتایج به دست آمده موافقت خوبی با اندازه گیری های تجربی دارند
