نعیمه اولنج

توابع توزیع پارتونی انتگرالگیری نشده در تقریب دوم در دو رهیافت با استفاده از آخرین نسخه توابع توزیع پارتونی انتگرالگیری شده محاسبه شده توسط Martin و همکارانش (MSTW2008) به عنوان ورودی محاسبه و نتایج نهایی با یکدیگر مقایسه شدند. در اولین روش از رهیافت KMR استفاده شده که در این روش بر خلاف معادله تحول CCFM تابع توزیع انتگرالگیری نشده دو مقیاسی در گام آخر تحول به مقیاس μ2 وابسته می شود. در روش دوم از رهیافت MRW استفاده شده که در آن مقیاس kt2، توابع شکافت و غیره در روش اول تصحیح شده است. نمودارهای سه بعدی UPDF گلئونی در مقادیر بزرگ x (کسر اندازه حرکت طولی پارتون) برایGeV2 μ2 = 102ارائه می شوند. نشان داده شده است که UPDF ها در رهیافت MRW و KMR یک پیچ خوردگی به ترتیب در kt2 μ2 و kt2 0.38μ2 دارند. همچنین نشان داده شده است که توابع توزیع انتگرالگیری نشده در رهیافت دوم کوچکتر از متناظرشان در رهیافت اول هستند به جز در نواحی kt2 های کوچک که ناحیه تولید بوزون هیگز می باشد، بنابراین انتظار می رود استفاده از رهیافت MRW در بهبود سطح مقطع بوزون هیگز تاثیر بسزایی داشته باشد