توجه به زبان و سبک نوشتار و شعر زنانه اخیراً مورد توجه زبان شناسان و سبک شناسان آثار ادبی قرار گرفته است. توجه به این نکته که سبک نوشتار زنان تفاوت هایی اساسی با سبک نوشتار مردان دارد بررسی آثار شاعران و نویسندگان زن بر پایۀ معیارهای سبک شناسانۀ نوشتار زنان، می تواند رهیافتی به شناخت زبان و شخصیت این نویسندگان فراهم کند. پروین اعتصامی از جمله شاعران زن ادب فارسی است که هرچند به سنت های ادبی شاعران کهن پای بند و مقیّد بوده، اما بسیاری از عناصر زنان در ساختار و محتوای شعرش، قابل مشاهده و بررسی است. البته ویژگی های سبک زنانه در لایه های زبانی و نحویِ شعر پروین به اندازۀ لایه های فکری و بنیادی شعر او پررنگ نیست. نوشتار زنانه بی از همه در حوزۀ واژگانی شعر پروین انعکاس یافته است؛ عناصری همانند: نخ و سوزن، نخود و لوبیا، سیر و پیاز و... از جمله مواردی است که ابزارهای یک زن خانه دار در روزگاری که پروین در آن می زیسته را به خوبی نمایان می سازد. پروین اعتصامی در اشعارش نوعی نگرش مادرانه به دنیا و زندگی دارد که به این مضامین در قسمت خود پرداخته شده است.
