پرداختن به زن و مسائل مرتبط با او از موضوعاتی است که در طول تاریخ، همواره توجه نویسندگان و شاعران را به خود جلب کرده است. از آن جا که در ثبت آثار ادبی و غیرادبی، غالباً قلم در دست مردان بوده، تصویر زن در این آثار تحت تأثیر تفکر مردانه قرار گرفته است. با نگاهی به نام هنرمندان و شاعران برجسته در طول تاریخ و در سراسر جهان، این پرسش به ذهن خطور می کند که با وجود عاطفه، احساس و تخیل قوی در زنان، چرا در طول تاریخ، زنان شاعر و هنرمند بسیار کمتر از مردان بوده اند؟ مقاله ی حاضر بر آن است تا به بررسی موانعی که بر سر راه زنان برای پیشرفت در عرصه ی شعر و هنر وجود دارد، بپردازد. موانعی که از گذشته تا به امروز کم و بیش پابرجا می باشند، گرچه برخی از آن ها مانند موانع آموزشی به مرور زمان کم رنگ تر و برخی دیگر مانند باور نداشتن به توانایی های زنان که ریشه در زیرساخت های فرهنگی دارند، هم چنان پررنگ به نظر می رسند.
