امروزه ما در عصر تکنولوژی، سرعت، ارتباطات و پیشرفت علوم به سر می بریم؛ در جهان مدرن و امروزی که تفاوت های چشمگیری با دنیای سنتی دیروز دارد. در چنین دنیایی نگاه به مدرس، دانشجو و کلاس و درس نیز نیازمند تغییر است. خصوصاً با توجه به یافته های جدید در زمینه تعلیم و تربیت و هم چنین ویژگی های نسل امروز که گاه رفتار با آنان، برخوردی کاملاً متفاوت با شیوه سنتی را می طلبد. در این میان کلاس های زبان و ادبیات فارسی به دلیل ارتباط تنگاتنگ با فرهنگ و زندگی شخصی و اجتماعی از اهمیتی خاص برخوردار است. هدف مقاله حاضر آن است که ضمن آسیب شناسی کلاس های زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه، راه حل هایی را نیز برای بهبود سطح کیفی کلاس و بهره وری بیشتر دانشجویان ارائه دهد.