این پایان نامه در پنج فصل است: 1- مقدمه، فرضیات و اهداف تحقیق. 2- تعریف شعر، نقد ادبی و بیان، زندگی و آثار شاعر. 3- روش پژوهش. 4- صورخیال و موسیقی شعر موسوی. 5- نتیجه. موسوی گرمارودی، شاعر معاصر، در بیشتر قالب های سنتی، نیمایی و سپید، شعر گفته است. او بیشتر شاعر محتواست تا صورت. مذهب، انقلاب و مقاومت مهم ترین موضوعات شعر او هستند. اشعار سنتی او از نظر زبان و بیان به سبک گذشتگان است. بسیاری از تشبیهات و استعارات آن کلیشه ای و تکراری است. تشخیص هم در شعر او زیاد دیده می شود. در اشعار نیمایی . سپید او نوآوری هایی دیده می شود. مجاز، کنایه، تمثیل و کهن الگو در شعر او بسیار اندک است. برخی از اسطوره های ملی و مذهبی را در شعرش آورده است. نمادهای او اغلب قراردادی، عمومی و ساده است. نمادشکنی در توصیف یکی از ویژگی های سبکی اوست. شعر موسوی از نظر کاربرد عناصر بیانی خیلی درخشان نیست. در اشعار سنتی از اوزان رایج و مشهور استفاده کرده و بیشتر اشعارش مردف است. موسیقی بیرونی در اشعار نیمایی و سنتی، معمولی و معتدل است. شعرموسوی از نظر کاربرد «بدیع» خیلی پربار نیست. در پارادوکس و ایهام نوآوری هایی دارد. زبان اشعار سنتی اش ادبی است. در اشعار نیمایی و سپید از زبان کهن (آرکائیک) و زبان عامیانه بهره برده است. خلاصه اینکه موسوی گرمارودی در حوزه ی صور خیال و موسیقی شعر، شاعری متوسط است.
