برخی شاعران و نویسندگان ناراضی از وضعیت موجود، تلاش می کنند در آثار خود دنیایی گرگونه و متفاوت خلق کنند که کم و بیش نشانه هایی از آرمان شهر ذهنی آنان را نیز در بر دارد. با مطالعه ی کاریکلماتورهای پرویز شاپور، خواننده وارد فضایی نو و متفاوت می شود و از دریچه ی نگاه عادت ستیز او دنیایی جالب و حیرت انگیز را می بیند که خاص شاپور است. مقاله ی حاضر بر آن است تا ضمن بررسی آثار شاپور از لحاظ زبان و بلاغت، نگاهی نیز به دنیای شاپور و بازتاب مسایل سیاسی، اجتماعی، فلسفی، عاشقانه و... در کاریکلماتورهای او داشته باشد.
