ناصر میرازی

هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی اثر ضد دیابتی عصاره هیدروالکلی برگ گیاه شنگ و سطح سرمی انسولین در موشهای صحرایی نر سالم و دیابتیک میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی از 42 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار استفاده شد. حیوانات بهطور تصادفی به شش گروه 7 تایی شامل: کنترل، دیابتی ( 60 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن استرپتوزوتوسین داخل صفاقی)، گروههای تجربی دیابتی (تحت درمان با عصاره 400 و 800 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) و دیابتی تیمار شده با داروی متفورمین ( 500 میلی گرم بر کیلوگرم و زن ، شنگ با دوز 200 بدن بهصورت گاواژ) تقسیم شدند. درمان بهمدت 10 روز انجام شد. قند خون بهطور روزانه اندازهگیری شد. در پایان آزمایش نمونه خون جهت اندازهگیری انسولین و نمونه بافت پانکراس جهت بررسیهای بافت شناسی تهیه شد. دادههای جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار تجزیه وتحلیل شدند. SPSS نتایج: تیمار موشهای دیابتی با استفاده از دوز 800 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره شنگ نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری سبب کاهش سطح گلوکز پلاسما شد. همچنین استفاده از دوزهای 400 و 800 میلیگرم بر کیلوگرم عصاره توانست به طور (p<0/05) سطح سرمی انسولین خون در .(p<0/ و 01 p<0/ معنیداری سبب کاهش گلوکز پلاسما نسبت به گروه دریافت کننده متفورمین شود ( 05 .(p<0/ گروههای دیابتیک تیمار شده با عصاره شنگ نسبت به گروه شاهد افزایش معنیداری را نشان داد ( 05 نتیجه گیری: تجویز عصاره هیدروالکلی برگ گیاه شنگ احتمالا بهدلیل دارا بودن ترکیبات فلاونوئیدی و فنولی، قادر است سبب کاهش گلوکز و افزایش انسولین خون در حیوانات دیابتی شود.