نادر فرهپور

چکیده مقدمه: شناسایی سازگاری عصبی- عضلانی ایجاد شده در فعالیت عضات اطراف زانو پس از جراحی رباط صلیبی قدامی در هنگام اجرای تکالیف حرکتی روزمره دارای ارزش بالینی است. هدف پژوهش حاضر ارزیابی فعالیت الکترومایوگرافی عضات منتخب اندام تحتانی در افراد دارای بازسازی رباط صلیبی قدامی و افراد سالم هنگام فرود از دو ارتفاع 25 و 40 سانت یمتری بود. روش کار: تعداد 10 مرد با سابقه بازسازی رباط صلیبی قدامی )گروه تجربی(، و 10 مرد از افراد سالم )گروه کنترل( مورد و زوج الکترودهای BTS-EMG مطالعه قرار گرفتند. آزمودن یها در دامنه سنی 20 تا 30 سال قرار داشتند. با استفاده از سیستم سطحی ) 2000 هرتز( فعالیت الکترومیوگرافی عضات پهن داخلی مایل، پهن خارجی، راست رانی، دو سر رانی و دوقلو هنگام فرود از دو ارتفاع 25 و 40 سانتی متری ثبت شد. میانگین اوج دامنه فعالیت الکترومایوگرافی سیگنال هر عضله بر اساس اوج فعالیت آن حین حداکثر انقباض ایزومتریک ارادی نرمال شد. یافته ها: در ارتفاع 25 سانت یمتری شدت فعالیت عضات به استثنای عضله راست رانی، در گروه با سابقه بازسازی رباط صلیبی قدامی کمتر از گروه کنترل بود. شدت فعالیت عضله پهن داخلی مایل در دو گروه با سابقه بازسازی رباط صلیبی در ارتفاع 40 سانت یمتری میزان فعالیت عضلانی در گروه با سابقه .)P=0/ قدامی و کنترل از لحاظ آماری معن یدار بود ) 026 بازسازی رباط صلیبی قدامی کمتر از گروه کنترل بود. همچنین میزان فعالیت عضله دوسررانی در گروه با سابقه بازسازی .)P=0/ رباط صلیبی قدامی و گروه کنترل از لحاظ آماری معن یدار بود ) 013 نتیجه گیری: به نظر می رسد تا دو سال بعد از جراحی رباط صلیبی قدامی، میزان فعالیت عضات اکستانسور زانو در افراد با سابقه بازسازی رباط صلیبی هنگام فرود از ارتفاع 25 و 40 سانتی متری تفاوت نداشت. تحقیقات آینده برای درک تغییرات عصبی عضلانی با توجه به به جنسیت، نوع پیوند و وضعیت عملکردی و بررسی اینکه آیا الگوهای فعالیت افتراقی مرتبط هستند، مورد نیاز است. ACL عضلانی با افزایش خطر آسیب مجدد کلیدواژه ها: الکترومایوگرافی، عضلات زانو، رباط صلیبی قدامی، فرود.