مقدمه و هدف: اگرچه مستند است که در ناهنجاری اسکلیوز راستای ستون فقرات و لگن تغییر مییابد، لیکن اطلاعات دقیقی درباره غییرات در این ت تأثیر بیومکانیک اندام تحتانی هنگام راه رفتن وجود ندارد. ازاینرو هدف این مطالعه مقایسه توان مفاصل اندام تحتانی بیماران اسکولیوز نوجوانی ناشناخته و افراد سالم هنگام راه رفتن بود. روششناسی: با استفاده از دستگاه تحلیل حرکتی با 0دوربین Viconو دو صفحه نیروی کیستلر، متغیرهای کینماتیکی و کینتیکی راه رفتن 21دختر نوجوان مبتلا به اسکولیوز و 21دختر سالم ثبت و سپس با استفاده از نرمافزارهای Vicon Nexusو Polygonتوان مفاصل ران، زانو و مچ پای راست و چپ در صفحه ساجیتال محاسبه شد. دادهها با استفاده از روش آماری ANOVAدر سطح معنیداری α <1/11پردازش شدند. یافتهها: جذب توان زانوی راست بیماران اسکولیوز بهطور معناداری %12/1کمتر از افراد سالم بود ( .)p=1/11بهغیراز جذب توان در زانوی راست، بین میزان جذب و تولید توان در سایر مفاصل پای راست و چپ بیماران اسکولیوز و افراد سالم تفاوتی مشاهده نشد ( .)p>1/11بحث و نتیجهگیری: ناهنجاری اسکولیوز، با کاهش جذب توان زانو همراه است. با توجه به اینکه کاهش یکطرفه و نامتقارن جذب توان در زانو ممکن است با تغییرات نامتقارن گشتاور، نیروی عکسالعمل و عملکرد عضلات مرتبط باشد، میتواند احتمالاً عامل اعمال نیروی نامتقارن به لگن و متعاقباً پیشرفت انحناء اسکولیوز شود.
