نادر فرهپور

پژوهش شناسایی فعالیت الکتریکی عضلات دلتوئید و فوقخاری هنگام آبداکشن آهسته و سریع شانه با و بدون بار خارجی در افراد جوان سالم بود. فعالیت عضلات دلتوئید (قدامی، میانی، خلفی) و (MA- 20 ساله با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی سطحی ( 300 - روش کار: در تعداد 16 دختر 28 فوقخاری هنگام حرکات 90 درجه آبداکشن آهسته ( 22 درجه بر ثانیه) و تند ( 45 درجه بر ثانیه) که با و بدون یک دمبل (معادل 5% جرم بدن) تکرار شدند، برای تحلیل آماری استفاده شد. P≤0/ ثبت گردید. از آنالیز واریانس با اندازهگیریهای تکراری و با سطح معناداری 05 18/22±1/ یافته ها: هنگام آبداکشن با سرعت آهسته بدون بار شدت فعالیت عضلات دلتوئید قدامی، میانی و خلفی و عضلهی فوق خاری به ترتیب 92 39 % میکروولت ب ود. در حرکت با و بدون بار فعالیت عضلات دلتوئید میانی و خلفی به طور معنیداری /49±3/ 50/60±17/50 % و 78 ،% 50/55±1/97 ،% با این وجود، بار تأثیر بزرگتری بر .(P=0/ 1 برابر افزایش در شدت فعالیت عضلات شد ( 0001 / بیش از فعالیت سایر عضلات بود. عامل بار موجب 19 عضلهی دلتوئید خلفی نسبت به دیگر عضلات داشت. فاکتور سرعت تأثیر مشابهی را در همهی عضلات نشان داد. نتیجه گیری: علت فعالیت بیشتر دلتوئید خلفی نسبت به دلتوئید قدامی را میتوان با مکانیسم چرخش خارجی بازو هنگام آبداکشن تبیین نمود. تقویت عضلهی دلتوئید خلفی در تمرینات بازتوانی شانه باید مد نظر قرار گیرد.