زمینه و هدف: بررسی فعالیت عضلانی در بیماران اسکولیوز اهمیت کلینیکی دارد. هدف از این مطالعه مقایسه اثر نحوه الکترودگذاری با روش اولتراسوند بر میزان فعالیت ثبت شده در عضلات نگهدارنده ستون مهرهای بود. SENIAM بر اساس توصیههای روششناسی: تعداد 10 دختر مبتلا به اسکولیوز نوجوانی ناشناخته با انحنای دوبل در این مطالعه شرکت کردند. در وظایف حرکتی فعالیت الکترومیوگرافی عضلات نگهدارنده ستون مهرهای در سطوح مهره های ششم و دهم Quadruped سوپرمن، ابداکشن بازو و ساخت کشور ایتالیا اندازه BTS FREE EMG سینهای، و سوم کمری با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی سطحی 16 کاناله مدل 300 و در روش دوم منطبق بر راستای فیبرهای عضلانی SENIAM گیری شدند. راستای الکترودها در روش اول بر اساس توصیههای مشاهده شده در تصاویر التراسوند تعیین گردیدند. 13/3 انحراف نشان داد، اما در هیچ یک از ±8/ حدود 22 SENIAM یافتهها: در روش اولتراسوند جهت الکترودها نسبت به روش آزمونهای حرکتی تفاوت معناداری در فعالیت الکترومیوگرافی عضلات مختلف ستون مهرهای هنگام اندازهگیری با این دو روش .(p<0/ مشاهده نشد. در هر دو روش عضلات در سمت دست حرکت کننده، فعالیت بالاتری از عضلات سمت مخالف نشان دادند ( 05 تغییر معناداری داشتند، اما این تغییر در مقادیر SENIAM نتیجهگیری: جهت قرارگیری الکترودها در روش اولتراسوند نسبت به روش تفاوتی ایجاد نکرد. به نظر میرسد برای اندازهگیری اوج فعالیت الکترومایوگرافی همسانسازی شده عضلات نگهدارنده ستون RMS اوج مهرهای در بیماران اسکولیوز ضرورتی برای استفاده از التراسوند وجود ندارد. هرچند که در سایر متغیرهای الکترومیوگرافی از جمله فرکانس و یا زمان شروع فعالیت عضلانی نیاز به بررسی بیشتر وجود دارد.
