بیان مسأله: گرده زنبورعسل بهعنوان یک مکمل، به دلیل محتوای رطوبتی، قابلیت نگهداری طولانی مدت ندارد. از جمله ترکیبات مغذی موجود در گرده زنبورعسل؛ اسیدهای چرب، فنلها و ترکیبات آنتیاکسیدانی میباشد که بسیار ارزشمند است؛ هدف پژوهش: بنابراین خشککردن گرده زنبورعسل با هدف حذف رطوبت اضافی و به دنبال آن افزایش ماندگاری، روشی برای کارایی بیشتر این ترکیب پرفایده است. روش و چگونگی انجام پژوهش: روشهای متفاوتی برای خش ککردن گرده زنبورعسل کاربرد دارد مثل خش ککردن با انواع فرهای کابینتی، خشککردن تحت خلاء، خشککردن انجمادی، خش ککردن با امواج ماکروویو، خشککردن با مادونقرمز و... . هدف از این مطالعه بررسی اثر هر کدام از این روشهای خشککردن بر ترکیبات آنتیاکسیدانی، محتوای فنلی و اسیدهای چرب میباشد. جداسازی محتوای اسیدهای چرب به روش متیلاسیون اسیدهای چرب ترانس TL (total lipid) ، جداسازی عصاره اسیدهای چرب آزاد از کل لیپیدها ) free fatty acid FFA ( و روش Folch و در نهایت تجزیهوتحلیل پروفایل اسیدهای چرب با دستگاه GC-MS Shimadzu انجام میشود. اندازهگیری محتوای فنلی به روش Folin- ciocelteus انجام میشود. اندازهگیری فعالیت آنتیاکسیدانی به سه روش DPPH ، کاهنده مس CUPRAC و کاهنده آهن TEAC/FRAP انجام میشود. یافتهها و نتیجه گیری: خشککردن انجمادی FD و پاستوریزاسیون در فشار بالا باعث حفظ خواص اسیدهای چرب میشود درحالیکه روشهای خشککردن با مادونقرمز IRD و با هوای گرم HAD اثرات مخربی روی آنها دارد. خشککردن با هوای گرم در دمای پایین، خشککردن خورشیدی و خش ککردن با ماکروویو تحت خلاء MW-VD باعث کمترین آسیب به خواص فعالیت آنتیاکسیدانی گرده میشود؛ اما خشککردن خلاء پالسی PVD ، خشککردن با ماکروویو MWD ، پاستوریزاسیون روش مناسبی برای حفظ فعالیت آنتیاکسیدانی گرده نمیباشند. روشها ی خشک کردن هوای گرم، خورشیدی و ماکرورویو در توان پایین تر جهت حفظ محتوای فنلی مناسب است و خشک کردن به روش خلاء پالسی روش مناسبی برای حفظ فنل گرده نیست.