در عرصۀ گیتی و در روزگار معاصر دیدگان انسانها ناظر آثار هنری فراوانی است ، در میان مجموعۀ این آثار برخی عمری جاوید به بلندای تاریخ دارند آنچنانکه سابها پس از مرگ خالقانشان در میان مردم ملل مختلف زنده اند وباقی و برخی عمری کوتاه حتی کوتاهتر از ابعاد کوچک حیات مادی انسانها دارند . براستی در میان این همه آثار متنوع ، کدام یک در حقیقت اثر ناب هنری است ؟ کدام یک شایستگی انتساب به نام مقدس هنر رادارد ؟ صفات این هنر چیست و خالقان آن چه خصایلی دارند ؟ این مقاله به شکلی مجمل اشاره به تعریف هنر معنا گرا ، مفهوم و ماهیت آن دارد. هنری که فراتر از پرده های رنگ و نقش ، کلام وخیال معنایی سترگ را در بطن خود جای داده است . هنری که سیمای آسمان دل است ، ثبت سطرهای عاشقی است ، تبلور پالایش روحی هنرمند است؛ هنرمندی که وجودش سرشار از سپیدی است و سراسر اندیشه اش خلق آثاری است که مبانی و مبادی آسمانی دارد. هنر معنوی، جوششی است برگرفته از شهود عارفانه ی هنرمند.خلق اثر نابی است که در جهت تعالی شعور و در نهایت سعادتِ روح وجان آدمی باشد.این هنر پاداش خلوص بندگی است ، بال پرواز مرغ جان است ، متعهد به عهد ازلی دل وساربان کاروان دل است،رسول بازگشت به اصل خویش است ؛این هنر آیینه ای است از باغ دل ، باغ ابدیت ، باغی فروزان وهمیشه سبز .
