این اثر، شرح هنر ملکوتی است. مقصود از این هنر چست؟ هنر ملکوتی، بازتاب افکار عالم سرمدی بوده و نمایانگر تفکر توحیدی و وحدت خلقت می باشد. هنرمند سرای سرمدی، با آفرینش آثارش پلی می زند میان دل بی قرار آدمی با عالم ازلی، با وجود بی همتایی که مایه آرامش جان پر التهاب اوست. التهابی که ریشه در هبوط آدمی دارد و از این رو زبان آثار وی همه مملو از رمز است و نماد. کلیت این اثر مبتنی بر تحلیلی توصیفی، ضمن معرفی مفهوم هنر ملکوتی به شرح هنرمند سرای سرمدی و صفات وی پرداخته و به واکاوی منتخبی از مفاهیم نمادین این نوع از هنر می پردازد. نتیجه حاصل از این واکاوی به تعبیر مولانا بیان آن است که آثار هنر ملکوتی همه رسول آفتابند. آفتابی که بر آسمان ضمیر بیدار دل هنرمند سرای سرمدی به واسطه رحمتی بی منتها می تابد
