همزمان با ساخت مجموعه صفوی در شهر کرمان، محل هها نیز دستخوش تغییر و تحول شدند. الگوی غالب تمرکز محل هها که تا پیش از این دوره، پیرامون مسجد جامع کهن)ملک( و بخشی نیز در شمال شهر و اطراف مجموع ههای آرامگاهی بود؛ در دوره صفوی در راستای شهر «نو » صفوی)مجموعه گنجعل یخان و پیرامون آن( و اطراف این مجموعه صورت گرفت و تمرکز محل هها که تا این دوره در پیرامون اماکن زیارتی و مساجد جامع بود، به مرکز شهر و پیرامون بازار و میدان، کشیده شد. تغییرات مربوط به تشکیل محل هها در دوره صفوی و قاجار با یکدیگر متفاوت بود. در دوره قاجار با ساخت سه مجموعه در مرکز شهر که برخی از این مجموع هها بر روی محل ههای دوره صفوی شکل گرفتند، این الگو تا حدودی تغییر کرد و با توجه به تخریب شهر در سمت جنوب و جنوب غرب و نیز کمبود زمین در مرکز شهر و نیز ساخت که ندژ حکومتی در غرب شهر، محله های جدید بیشتر پیرامون حصار شهر شکل گرفتند و ساختاری متفاوت با محله های دوره صفوی ایجاد کردند. تغییرات مربوط به محل ههای اقلیت ها و فرق ههای دینی مانند زرتشتیان و یهودیان نیز در این دو دوره حائز اهمیت بود. در نگاشته پیش رو، با توجه به موضوع محوری این پژوهش و اجزای آن، روش تحقیق، در همه سطوح، بر اساس مطالعات تاریخی و طرح مجموعه شواهدی، مبتنی بر بررس یهای میدانی صورت گرفته است. این پژوهش بر آن است، در راستای شناخت شهرسازی کرمان، با تجزیه و تحلیل منطقه و برشمردن مؤلف ههای محیطی به شک لگیری و تغییرات محله های کرمان در دوره صفویه و قاجار بپردازد.
