شهرنشینی دوران اسلامی با تعالیم مکتب اسلام عجین شد و سیمایی متفاوت از شهر دوره ساسانی ارائه کرد. هدد اصلی این پژوهش نشان دادن چشمانداز مستندی از فضای اقتصدادی حداکم بدر شدهر های اسدلامی در منقهده موعدو مقالعه است. این چشمانداز از طریق مقالعه اسناد و اطلاعات تاریخی مکتوب در گزارشهای جغرافیانویسدان مسدلمان به روش تاریخی تحلیلی و مبتنی بر جمعآوری و جمعبندی فراهم آمده است. در این نوشتار بازتاب عوامد محیقدی و جغرافیایی بر معیشت مردم شهرهای منقهه موعو مقالعه از سدههای چهارم/ تا نهم قمری/دهم تدا پدانزدهم مدیلادی و تعیین پراکندگی جغرافیایی حوزههای معیشتی جنوب غرب ایران و نیز نهش حکومتها در شک گیری سیمای اقتصادی و معیشتی شهرهای دوران اسلامی بررسی شده است. عوام زیست محیقی طبیعی فرهنگدی و سیاسدی از ید سدو و راههای بازرگانی امن در سایه سیاستگذاریهای دولتدی از سدوی دیگدر در اتخدا شدیوه هدای معیشدتی نهدش بدارزی داشتهاند. در برآیند این پژوهش متون تاریخی و جغرافیایی به جای مانده از بازه زمانی عمن به تصویر کشیدن سدیمای اجتماعی شهرها مدارک مستندی از رونق شهرنشینی و گسدترش کشداورزی باغدداری صدنعت بازرگدانی تجدارت و خدمات شهری این دوران در اختیار ما نهادند
