شهر سنندج از دوره ی صفوی که به عنوان مرکز ایالت کردستان انتخاب شد، تغییرات عمده ای در سبک معماری و هنرهای چوبی به وجود آمد. این عامل باعث گردید در آغاز تا هنرهای مرتبط با معماری و پس از آن هنرهای چوبی در سنندج رونق گیرد. شواهد و مدارک نشان می دهد که از دوره ی صفوی هنر اُرسی سازی و به تبع آن هنر نازک کاری رونق چشمگیر یافته است. هر چند که، آثار نازک کاری از دوره ی صفوی در شهر تا کنون یافت نشده ، ولی آثار بسیاری از هنرمندان سنندج از دوره ی قاجار باقی مانده است. ساخت آثار نازک کاری، در زمینه شناخت و روش آماده سازی چوب ها و اشیاء مورد نظر مراحلی داشته که هنرمندان این رشته از آن به سبک گذشته بهره برده اند. اگرچه ساخت اُرسی که اکنون به علت نبود استادکاران و هزینه های بالا بی رونق مانده، اما هنر نازک کاری هنوز هم تداوم دارد. پرسش اساسی این است که آیا هنر اُرسی سازی بر هنر نازک کاری تاثیر داشته است؟. طی بررسی ها مشخص که یکی از هنرمندانی که از بنیانگذاران این هنر محسوب می شوند؛ استاد نعمت اله جد خانواده ی نعمتیان نازک کار است که در آغاز در زمینه اُرسی سازی اشتغال داشته است. آثار هنری این استادکار باقی نمانده، ولی شیوه و روش کار او در آثار هنرمندان پس از او کاملا مشخص است. هنرمندان برجسته ای همچون عبدالمجید و عبدالحمید نعمتیان و استاد علی اکبر بهزادیان را می توان نام برد که از این خانواده و در این زمینه فعالیت نموده اند. پرسش دیگر این است که علت تداوم این هنر از زمان آغاز تاکنون در سنندج چه بوده است؟ به نظر می رسد که مهم ترین عامل وجود هنرمندان و تهیه آثار تولیدی از سوی همه ی مردم بوده باشد. در این نوشته به پیشینه هنرهای چوبی، روش تهیه چوب و استخراج ریشه گردو، هنر نازک کاری، ابزارهای نازک کاری، مراحل رنگ کاری با لاک و الکل و هنر مندان نازک کار می پردازد.
