محمدرضا یوسف زاده چوسری

این پژوهش با هدف بررسی میزان برخورداری اعضای هیئت علمی دانشکده علوم انسانی از کنش‌های تدریس خوب از دیدگاه دانشجویان مقطع کارشناسی انجام شد. رویکر پژوهش کمی و روش پژوهش پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان نیمسال ششم و هشتم مقطع کارشناسی دانشکده علوم انسانی در سال تحصیلی 1402-1403 بودند که تعداد آن ها 315 نفر بود نمونه‌گیری به روش طبقه‌ای نسبتی انجام شد و حجم نمونه بر اساس این روش و جدول برآورد حجم نمونه کرجسی و مورگان 176 نفر بود. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق‌ساخته‌ای بود..برای سنجش روائی از روائی محتوائی و برای سنجش پایائی از الفای کرونباخ استفاده شد و میزان آن 81/0 محاسبه گردید. داده‌ها با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار ، آزمون‌ بررسی نرمال بودن کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون t تک‌گروهی ،تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون مقایسه زوجی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که از دیدگاه دانشجویان میزان برخورداری اعضای هیئت علمی از کنش‌های تدریس بالاتر از حد متوسط بوده است. هم چنین بر اساس نتایج تحلیل واریانس یک‌طرفه تفاوت‌ معناداری بین دیدگاه‌های دانشجویان در خصوص میزان برخورداری اعضای هیئت علمی از انواع کنش‌ها ی تدریس وجود داشت و نتایج آزمون توکی نشان داد که این تفاوت‌ها در کنش‌های تدریس منطقی و اخلاقی بوده است