این پژوهش با هدف شناسایی نشانگرهای محتوای برنامه درسی دانشگاه مسئولیت پذیر اجتماعی با رویکرد کیفی و روش پایه انجام شده است. مشارکت کنندگان بر اساس روش نمونهگیری ملاکی و بر اساس قاعده رسیدن به حد اشباع در تحقیق کیفی، 10 نفر از صاحبنظران حوزه برنامه درسی بودند. ابزار پژوهش مصاحبه نیمه ساختار یافته بود. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از روش کد گذاری استفاده شد. اعتبار داده ها از طریق بازبینی اعضاء و ممیزخارجی تعیین گردید.بر اساس تحلیل نتایج پنج نشانگر شامل محتوی مبتنی بر فعالیت ها و پروژه های کاربردی، توجه ویژه به آموزش شیوه های حل مسائل اجتماعی، پیوند بین مباحث نظری و عملی، تأکید ویژه بر اشتغال پذیری و اشاعه فرهنگ کار، توجه به مسائل و امکانات و مشاغل بومی شناسایی و استخراج شدند . به طور کلی می توان گفت توجه به این نشانگرها می تواند تا حدودی زمینه تحقق دانشگاه مسئولیت پذیر اجتماعی را فراهم سازد.
