هدف: هدف پژوهش بررسی وضعیت موجود ماهیت عناصرده گانه برنامه درسی معارف اسلامی از دیدگاه دانشجویان و استادان دروس معارف اسلامی بود.روش: رویکرد پژوهش کمی بود.پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی از نوع پیمایشی بود.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان نیمسال هشتم مقطع کارشناسی دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی کشور و استادان دروس معارف اسلامی بودند. حجم نمونه دانشجویان بر اساس روش نمونه گیری طبقه ای و جدول برآورد حجم نمونه کرجسی و مورگان با اعمال ضریب یک و نیم 535 نفر و حجم نمونه استادان 214 نفر بودند.ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه محقق ساخته دانشجویان و اساتید بود.برای محاسبه روایی محتوایی ابزارها از روشCVR یا ضریب لاوشه استفاده شد و میزان روایی ابزارها به ترتیب89/0 و78/0 محاسبه شد و برای محاسبه پایایی ابزارها از آزمون الفای کرونباخ استفاده شد و میزان پایایی ابزار ها به ترتیب 86/0 و81/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد ، میانگین و انحراف معیار و آزمون نرمال بودن توزیع داده ها (کالموگروف-اسمیرونف) و آزمونt تک گروهی استفاده شد. یافته ها:.نتایج نشان داد از دیدگاه دانشجویان و استادان وضعیت موجود ماهیت عناصر ده گانه برنامه درسی پایین تر از حد متوسط و در حد خیلی ضعیف بود. نتیجه گیری: باشناسایی وضعیت موجود همه عناصر برنامه درسی ضمن به دست آوردن تصویری واقع بینانه ازگذشته و حال، می توان وضعیت مطلوب عناصر برنامه درسی را در آینده ترسیم نمود.
