مشارکت یا شریک شدن والدین در آموزشوپرورش از جمله مفاهیمی است که علیرغم اینکه به نظر میرسد اکثریت افراد جامعه به نوعی آن را تجربه کردهاند اما در حوزۀ نظر و عمل تربیتی باتنوع دیدگاهها و عملکردها مواجه است. بر این اساس پژوهش حاضر به مطالعه، درک و تبیین تجربیات اولیاء دانش آموزان ومدیران مدارس از مشارکت والدین در امور مدرسه ای فرزندان پرداخته است. این پژوهش به شیوۀ کیفی و با رویکرد پدیدارشناسی توصیفی انجام شده است. به این منظور 8 مدیر و 6 ولی دانش آموزاز مدارس ناحیۀ 1 و 2 شهر همدان به شیوۀ هدفمند انتخاب و داده-ها به روش مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری شدند. داده های گردآوری شده به روش استرابرت و کارپنتر (2003) موردتجزیه وتحلیل قرار گرفتند. درنهایت شش مضمون اصلی استخراج ا شد که عبارت اند از برداشت از مشارکت ،اهمیت و ضرورت مشارکت ،ساختار مشارکت ، زمینه های مشارکت ، عوامل مؤثر بر مشارکت و موانع مشارکت یافته ها نشان میدهد که در هر دو .تعریف یکسانی از مشارکت وجود ندارد و افراد به وجوه مشارکت اشاره میکنند. مدیران بیشتر به اهمیت و ضرورت مشارکت برای پیشبرد امور مدرسه واقف هستند. در مورد ساختار،مدیران به انجمن اولیاء و مربیان بهعنوان نهاد رسمی متکی هستند و والدین به ارتباط شخصی با عوامل مدرسه توجه دارند. زمینه های مشارکت در مدارس متنوع است و عواملی از قبیل انگیزه و بنیۀ والدین، تعامل مثبت مدیران و وجود یک فرهنگ مشارکتی درسازمان مدرسه میتواند آن را تقویت کند، البته خودمحوری مدیران و جزئینگری والدین نیز میتواند موانعی بر سر راه مشارکت ایجاد کند.
