محمدرضا یوسف زاده چوسری

هدف اصلی پژوهش سنجش میزان اثربخشی برنامه آموزش مهارت های زندگی در مراکز پیش دبستانی شهر همدان از دیدگاه مربیان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مربیان زن مراکز پیش دبستانی ناحیه 1 و2 شهر همدان در سال تحصیلی 98-97 تشکیل می دهند که تعداد کل آنها 310 نفر به تفکیک 130 نفر ناحیه 1 و 180 نفر ناحیه 2 می باشد. روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای نسبتی است و حجم نمونه بر اساس این روش و جدول برآورد حجم نمونه کرجسی و مورگان 175 نفر به تفکیک 73 نفر مربی ناحیه 1 و 102 نفر مربی ناحیه 2 آموزش و پرورش شهر همدان هستند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته سنجش مهارت های زندگی بر اساس طبقه بندی سازمان بهداشت جهانی استفاده شده است. برای سنجش روایی ابزار تحقیق از روش سنجش روایی محتوایی و برای سنجش پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شد و میزان آن 914/0 محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد ، میانگین، انحراف معیار و جدول و آزمون کالموگروف، اسمیرونف جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده ها و آزمون آمار استنباطی تک گروهی،  در گروه های مستقل و آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج نشان داد از دیدگاه مربیان، میزان اثربخشی برنامه آموزش مهارت های زندگی در مراکز پیش دبستانی در حد متوسط بوده است، میزان اثربخشی برنامه پیش دبستان به ترتیب در آموزش مهارت همدلی، در حد زیاد، در آموزش مهارت خود آگاهی، مهارت روابط بین فردی،مهارت ارتباط مؤثر،مهارت مقابله با هیجانات، مهارت تفکر خلاق و مهارت تفکر انتقادی در حد متوسط، در آموزش مهارت تصمیم گیری و مهارت حل مسأله در حد کم و در آموزش مهارت مقابله با استرس در حد بسیار کم بوده است، همچنین نتایج نشان داد که بین دیدگاه مربیان ناحیه یک و دو در میزان اثربخشی برنامه در آموزش مهارت های زندگی تفاوت معنی داری وجود نداشت