هدف این پژوهش بررسی روش شناسی حاکم بر پژوهش های تربیتی مجلات علوم تربیتی داخلی ایران است . در پژوهش حاضر برای شناسایی وضعیت روش شناسی پژوهش های تربیتی مقالات آخرین شماره سال (1392) فصلنامه های پژوهش و برنامه ریزی آموزش عالی ، پژوهش نامه مبانی تعلیم وتربیت ، مطالعات برنامه درسی ، پژوهش های آموزش ویادگیری ، اندیشه های نوین تربیتی، مطالعات آموزشی و آموزشگاهی از منظر روش تحقیق و تحلیل مورد بررسی قرار گرفتند . یافته ها نشان داد که 58.6درصد پژوهش ها با استفاده از روش های کمی (نیمه تجربی، علی مقایسه ای ، همبستگی ) 39.1درصد با استفاده از روش های ترکیبی (کمی وکیفی همزمان) انجام شده است . به طورکلی یافته ها نشان داد که درتحقیقات تربیتی منتشر شده در مجلات مورد بررسی رویکرد کمی حاکمیت دارد . درتبیین این یافته می توان گفت که پیچیده پنداشتن انجام تحقیقات کیفی در مقایسه با تحقیقات کمی از یک سو و ساده انگاری و فهم نادرست از ماهیت پژوهش های کیفی ومحدود کردن آن به مطالعه مروری و تحلیل های ساده دانست . به علاوه متاسفانه در حال حاضر روش شناسی علوم دقیق بر علوم انسانی تسری یافته است . حال آنکه باید توجه داشت که علوم انسانی ناظر یر ارزش ها و نیازها و حقوق انسان ها است و بسیاری از مباحث حوزه ی علوم انسانی به پژوهش های کمی تن در نمی دهد