این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین میزان استفاده از رسانه ها وگرایش دانشجویان دختر دانشگاه بوعلی سینا به حجاب در سال 1391-92 انجام گرفته است . سوال اصلی این پژوهش آن است که آیا بین میزان استفاده از رسانه های ارتباطی (اینترنت،ماهواره و تلفن همراه) و گرایش دانشجویان دختردانشگاه بوعلی سینا به حجاب رابطه وجود دارد ؟ روش تحقیق ، پیمایشی وهمبستگی بوده است . از 4436نفر جامعه آماری ، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی و جدول برآورد حجم نمونه کرجسی ومورگان ، نمونه ای به حجم 354نفر انتخاب شده است. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه محقق ساخته میزان استفاده از رسانه وگرایش به حجاب بوده است . روایی پرسشنامه ها بر اساس روایی محتوایی مورد سنجش قرارگرفت و از منظر صاحبنظران مورد تائید واقع شد و پایایی آن ها با استفاده از الفای کرونباخ به ترتیب 85. و 93.محاسبه گردید . به منظور تجزیه وتحلیل داده ها، از شاخص های آمار توصیفی (درصد،فراوانی، میانگین) و از آزمون های آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و رگرسیون مرکب ) برای تبیین داده ها استفاده شده است . نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل داده ها نشان می دهد که میزان گرایش به حجاب دانشجویان را می توان از روی میزان استفاده از اینترنت ، موبایل و ماهواره پیش بینی کرد. هم چنین نتایج گویای آن است که بین میزان استفاده از اینترنت ، ماهواره و موبایل با گرایش به حجاب دانشجویان را می توان از روی میزان استفاده از اینترنت ، موبایل و ماهواره پیش بینی کرد . هم چنین نتایج گویای آن است که بین میزان استفاده از اینترنت ، ماهواره و موبایل با گرایش به ججاب رابطه معنی دار ومنفی وجود دارد ، یعنی هرچه میزان استفاده از هرکدام از این رسانه ها بیشتر باشد گرایش به حجاب کمتر است