شهریار یارمحمدی واصل

هدف این پژوهش بررسی نقش طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه حوزه بریدگی و طرد در پیش‌بینی بدرفتاری‌های روانشناختی دوران کودکی در دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان بود. مطالعه حاضر یک تحقیق بنیادی-توصیفی از نوع همبستگی است. 373 دانشجو (131 مرد، 242 زن) به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای از میان دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه یانگ و براون (2005) و بدرفتاری روانشناختی کوآتس و مسمن مور (2014) بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی شامل میانگین، انحراف معیار و از آمار استنباطی نظیر رگرسیون چند گانه در نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد بین بدرفتاری روانشناختی و طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه حوزه بریدگی و طرد رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد 43 درصد از واریانس بدرفتاری روانشناختی دوران کودکی توسط طرح‌واره‌های حوزه بریدگی و طرد پیش‌بینی می‌شود. همچنین از بین مؤلفه‌های طرح‌واره‌‎های ناسازگار اولیه حوزه بریدگی و طرد، طرح‌‎واره محرومیت هیجانی و انزوا به ترتیب با 0/457 =β و 0/230=β به شکل معناداری بدرفتاری روانشناختی دوران کودکی را پیش بینی می‌کنند (0/05>P). لذا بدرفتاری روانشناختی دوران کودکی با طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه مرتبط است و به منظور آگاهی والدین لازم است آموزش شیوه‌های صحیح فرزندپروری برای والدین توسط مراکز مرتبط صورت پذیرد