کودکان و نوجوانان، در طول تاریخ آسیب پذیرنرین قشر جامعه بوده اند، هر فرد در دوران نوجوانی انتخاب های مهمی انجام می دهد که بر زندگی او تاثیر بالایی خواهد داشت، رفتارهای پرخطر همچون اعتیاد در نوجوانی، یکی از مشکلات عمومی است که خطر بالای صدمات و مرگ ناشی از آن را به دنبال دارد، هدف پژوهش حاضر پیش بینی استعداد اعتیاد نوجوانان بر اساس آزارگری عاطفی و لحن هیجانی والدین بود. پژوهش از لحاظ هدف یک پژوهش بنیادی و از لحاظ طرح یک پژوهش توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر سال تحصیلی 98-99، دوره متوسطه دوم (دهم، یازدهم، دوازدهم) شهر همدان، سن بین 15 تا 18 سال بود. تعداد افراد نمونه طبق جدول مورگان شامل 300 نفر از دانش آموزان و روش نمونه گیری به صورت خوشه ای چندمرحله ای بود. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه استعداد اعتیاد ASQ نسخه نوجوانان (زینالی و همکاران، 1387)، مقیاس آزار عاطفی (یارمحمدی، 1398) و مقیاس لحن هیجانی (یارمحمدی و رحیمی، 1398) بود. پس از اجرای پرسش نامه ها، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد آزارگری عاطفی و لحن هیجانی والدین به طور معنادار استعداد اعتیاد نوجوانان را پیش بینی می کنند (01/0 > p و به ترتیب 39/0= r و 38/0= r ). آموزش و آگاهی والدین از اثرات آزارگری عاطفی والدین و لحن هیجانی والدین بر استعداد اعتیاد نوجوانان، می تواند به کاهش استعداد اعتیاد در نوجوانان کمک کند.
