هدف این پژوهش پیش بینی خود مدیریتی براساس عدالت آموزشی و فرسودگی تحصیلی با نقش واسطه ی اخلاق تحصیلی دانشجویان بود و روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و رگرسیون بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه بو علی سینا همدان در سال تحصیلی 1397-1398بودندکه براساس روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از بین دانشکده ها تعداد چهار دانشکده انتخاب و از بین دانشکده ها نیز چند رشته در جهت اجرای پرسش نامه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودمدیریتی هاوثون و نک(2002) ، فرسودگی تحصیلی شائوفلی و همکاران(2002)، اخلاق تحصیلی گل پرور(1389) و عدالت آموزشی گل پرور (1389) استفاده شد. در بخش توصیفی با استفاده از آماره های میانگین، فراوانی و نمودار و در بخش استنباطی با توجه به نوع فرضیه ها با استفاده از ضرایب همبستگی، تحلیل واریانس و روش مدل یابی معادلات ساختاری به آزمون فرضیه ها پرداخته شد. بر اساس تجزیه و تحلیل نتایج حاکی از آن بود که عدالت آموزشی و فرسودگی تحصیلی با میانجی گری اخلاق تحصیلی از توانایی پیش بینی خودمدیریتی در دانشجوبان برخوردار است و اخلاق تحصیلی در ارتباط بین متغیرهای عدالت آموزشی و فرسودگی تحصیلی با خودمدیریتی نقش واسطه ای دارد.همچنین بین متغیرهای عدالت آموزشی و فرسودگی تحصیلی با اخلاق تحصیلی و بین اخلاق تحصیلی و خودمدیریتی رابطه معناداری مشاهده شد.
