شهریار یارمحمدی واصل

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش تنظیم هیجان متمرکز بر پرورش شفقت بر استرس شغلی و کیفیت زندگی حرفه ای دانشجویان پرستاری بود. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمایش و گواه بود. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه ی دانشجویان پرستاری سال سوم و چهارم دانشگاه علوم پزشکی همدان بودند. بعد از توزیع مقیاس تجدیدنظر شده ی استرس پرستاری (فرنچ و همکاران،2000) بین دانشجویان پرستاری، غربالگری انجام شد و از میان کسانی که نمره ی بالایی در استرس شغلی کسب کردند و تمایل به شرکت در جلسات آموزشی را داشتند، 46 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. برای گروه آزمایش 8 جلسه ی 1.5 ساعته تنظیم هیجان متمرکز بر پرورش شفقت اجرا گردید. سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و در نهایت به دلیل افت آزمودنی داده های مربوط به 38 نفر (19 نفر گروه آزمایش و 19 نفر گروه گواه) با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شد. یافته ها نشان داد آموزش تنظیم هیجان متمرکز بر پرورش شفقت بر کاهش استرس شغلی (001/0> p، 72/45= F )، استرس تروماتیک ثانوی (001/0> p، 76/22= F )، فرسودگی شغلی (002/0> p، 70/11= F ) ، و نیز افزایش رضایت ناشی از شفقت (001/0> p، 35/30= F ) تأثیر معناداری داشته است. بنابراین می توان از آموزش تنظیم هیجان متمرکز بر پرورش شفقت برای کاهش مؤثر استرس شغلی، استرس تروماتیک ثانوی و فرسودگی شغلی و افزایش رضایت ناشی از شفقت دانشجویان پرستاری استفاده کرد.