هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر قصه گویی بر رفتار خود مراقبتی و ابراز وجود دانش آموزان دختر دوره پنجم ابتدایی در همدان بود. در این پژوهش از روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش استفاده شده است. بدین منظور، از بین جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره پنجم ابتدایی در همدان که در سال تحصیلی 96-95 مشغول به تحصیل بودند، 30 دانش آموز دختر به روش نمونه گیری خوشه ایی چند مرحله ایی انتخاب شدند. و به طور تصادفی، در گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. نمونه های این پژوهش عبارت بودند از گروه آزمایش متشکل از 15 دانش آموزان دختر دوره پنجم ابتدایی در مدرسه ابتدایی طالقانی در شهر همدان که آموزش گروهی قصه گویی را در طول 10 جلسه هفتگی دریافت کردند و گروه کنترل این آموزش را دریافت نکردند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخت خود مراقبتی و ابراز وجود گمبریل و ریجی بود که در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون بر دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. نتایج تحلیل کوواریانس حاکی از آن بود که قصه گویی بر رفتار خود مراقبتی معنادار نبوده ولی بر ابراز وجود معنادار بوده است. میانگین مولفه های خود مراقبتی و ابراز وجود قصه گویی گروه آزمایش در مقایسه با ). P<0/05)گروه کنترل افزایش داشته است نتایج این پژوهش نشان دادند که تاثیر قصه گویی بر رفتار خود مراقبتی و ابراز وجود می تواند به منزله روش مفیدی برای افزایش خود مراقبتی و ابراز وجود افرادی که در این زمینه مشکل دارند به کار رود.
