پژوهش حاضر با هدف مطالعه نقش واسطه ای طرحواره های ناکارآمد اولیه در رابطه بین پیوند والدینی و استعداد اعتیاد در دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا شهر همدان می باشد. روش انجام پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. از نظر هدف این پژوهش در زمره تحقیقات کاربردی و از نظر شیوه جمع آوری داده ها در زمره تحقیقات همبستگی است. که به بررسی روابط مستقیم و غیر مستقیم بین متغیرها می پردازد. جامعه آماری در این پژوهش 1989 نفر می باشد که322 نفر از دانشجویان به عنوان نمونه و به شیوه نمونه گیری طبقه ای و با رعایت نسبت دانشکده، رشته و جنسیت انتخاب شدند. در این پژوهش از سه پرسشنامه، پرسشنامه پیوند والدینی (PBI)، فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره ناکارآمد اولیه( SQ-SF) و پرسشنامه استعداد اعتیاد نسخه دانشجویان استفاده شده است. همچنین از نرم افزارهای SPSS و LISREL در جهت تحلیل اطلاعات گردآوری شده استفاده شده است.یافته های پژوهش نشان دادکه پیوند والدینی (مراقبت پایین والدینی و محافظت بیش از حد) چه به صورت مستقیم و نیز چه به صورت غیرمستقیم به واسطه طرحواره های ناکارآمد اولیه بر روی استعداد اعتیاد تاثیر گذار می باشند.درنهایت اینکه دراین پژوهش نقش واسطه ای طرحواره های ناکارآمد اولیه در رابطه بین پیوند والدینی و استعداد اعتیاد در قالب یک مدل ارائه شد، که با توجه به مقادیر شاخص های بدست آمده برای این مدل، ملاحظه گردیدکه مدل از برازش خوبی برخوردار می باشد.
