هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی بهزیستی روانشناختی در بین بیماران قلبی شهر همدان انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی است که 82 نفر از بیماران قلبی با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش، استفاده از پرسشنامه مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف بود. داده ها از طریق آزمون های تحلیل واریانس ، خی دو ،آزمون تی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بهزیستی روانشناختی در بیماران قلبی52/44 است و مقیاس های پذیرش خود 87/43،مقیاس روابط مثبت با دیگران 74/45،مقیاس خودمختاری 80/43 ،مقیاس تسلط بر محیط 89/43 ،مقیاس زندگی هدفمند 21/45 و مقیاس رشد فردی 25/44 دربین بیماران قلبی بود. بین بهزیستی روانشناختی و جنسیت،سن و تحصیلات رابطه معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری : از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که بهزیستی روانشناختی در بیماران قلبی پایین می باشدو هر چه شدت بیماری بیشتر باشد بهزیستی روانی پایین می باشد.
