گرمای القایی فرآیند گرمادهی یک جسم رسانای الکتریکی (معمولاً فلز) به واسطه القای الکترومغناطیسی است. در این فرآیند جریان های گردابی در داخل جسم رسانا تولید شده و مقاومت الکتریکی منجر به گرمادهی ژول در آن می شود. یک سیستم گرم کننده القایی شامل یک پیچه است که در آن جریان الکتریکی متناوب فرکانس بالا جریان می یابد که انتخاب فرکانس بستگی به اندازه جسم، نوع ماده و جفت شدگی بین پیچه و جسم دارد. از گرمادهی القایی در کاربردهای فراوانی از جمله کوره های گرمایی، سخت شدگی سطح، ذوب، پخت، جوش، لحیم کاری و رشد بلور استفاده می شود. به منظور بهینه سازی این فرآیند لازم است پارامترهای مختلف موجود در سیستم بررسی شود که از مهم ترین این پارامترها شکل هندسی پیچه و چگالی جریان های القایی در پیچه و قطعه کار است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تغییرات میدان الکترومغناطیسی و گرمای القایی ایجاد شده در سیستم و چگونگی توزیع و میزان گرمای تولید شده در قطعه کار،برای پیچه با سطح مقطع به شکل های مستطیل، مربع و دایره ای با قطرهای متفاوت و فاصله های مختلف بین حلقه های پیچه می باشد.
