متن و نحوۀ برقراری ارتباط با مخاطب یکی از مسائلی است که از دیرباز تاکنون نظر اندیشمندان را به خود معطوف کرده و سبب شکل‌گیری نظرات گوناگون و گاه متضاد درباب متن، ارتباط و چندوچون سخن گفتن، شده است. مکاتب و نظریه‌های معاصر مثل «نظریۀ مرگ مؤلف»، «نظریۀ رویکرد به مخاطب»، «نظریۀ ادبی متن‌محور» و غیره ازجملۀ این نظرات هستند که درباب متن و درک و دریافت آن ازسوی مخاطب شکل گرفته‌اند. دی‌بوگراند و درسلر زبان‌شناسانی هستند که با در نظر گرفتن رویکردهای پیشین، برای بررسی یک متن، بهمثابه یک رویداد ارتباطی، هفت معیار را معرفی می‌کنند. «مقبولیت» یا «پذیرفتگیِ» یک متن ازسوی مخاطب یکی از این معیارها است. یدالله رؤیایی شاعری جریان‌ساز در ادبیات معاصر ایران است. وی با سرودن اشعار خود در قالب شعر حجم نظرات موافق و مخالف بسیاری را نسبت به اشعارش برانگیخت. ازهمین‌رو، این پژوهش با رویکرد توصیفی- تحلیلی به بررسی مقبولیت در دو شعر منتخب از مجموعه اشعار «هفتاد سنگ‌قبر» و «لبریختهها»ی رؤیایی برمبنای نظریۀ دی‌بوگراند و درسلر پرداخته است و نتایج پژوهش حاکی از این است که برمبنای این نظریه شعر منتخب از «هفتاد سنگ‌قبر» نسبت به شعر منتخب از «لبریختهها» از مقبولیت بیشتری نزد مخاطب برخوردار است.
