نجاتی لوغال یکی از بزرگترین شرق شناسان سده بیستم میلادی در ترکیه است که سهیمی عظیم درپژوهش های ایرانشناسی معاصر در آن کشور دارد. هر چند برگردان و حتی نظریه گویی شاهنامه در ممالک عثمانی دارای سوابق متعددی است، اما ترجمه لوغال از حیث اشتمال و دقت از گونه ای دیگر است. لوغال دانش آموخته مکتب شرق شناسی دانشگاه هامبورگ آلمان بود و با اینکه در اکثر حوزه های شرق شناسی تبحر داشت و صاحب اثر بود، اما ترجیح داد که با تمرکز بر حماسه ملی ایران ترجمه ای نسبتاً کامل از شاهنامه فردوسی به زبان ترکی استانبولی ارایه دهد. این ترجمه در فاصله سال های 1945-1955 میلادی منتشر شد و قبول عام یافت و به مثابه سرمشقی الهام بخش برای دیگر ایران شناسان بعدی ترکیه همچون پروفسور نعمت ییلدریم قرار گرفت. مقدمه مفصلی که نجاتی لوغال بر ترجمه خویش نگاشته، نشان از سطح عالی معلومات مترجم در حوزه شاهنامه شناسی و آشنایی کم نظیر او با مطالعات ایران-شناسی معاصر دارد. همچنین بررسی تطبیقی فقراتی از متن فارسی شاهنامه و ترجمه نجاتی لوغال حاکی از آن است که مترجم به بسیاری از دقایق سخن فردوسی پی برده و در نثر شیوای ترکی خود آنها را منعکس کرده است.
