طبیعت و عناصر آن در تحلیل اشعار شاملو اهمیت بسزایی دارد. شاملو عناصر طبیعت را به وفور در شعر خود به شکلی سمبلیک بکار میگیرد و بدینوسیله بر غنای ایماژهای شعر خود می افزاید. مهمترین عناصر طبیعی به کار رفته در شعر شاملو عبارتند از کوه، ابر ، باران ، دشت. کوه نماد انسانهای مبارز و حقیقتجو است که همواره بر آرمان خود پافشاری و استقامت دارند. دشت استعاره از فراخنای جهان هستی با همه گستردگیهای آن است. ذ باران نماد رستگاری و طهارت معنوی است و ابر استعاره ای است بر همه استعدادهای شکوفا نشده که در مسیر زندگی قابلیت جلوه و تبلور دارند.
