پژوهش حاضر با هدف مطالعه نظام‌مند جهت بررسی اهمیت هوش مصنوعی در آموزش انجام شده است. برای این منظور از روش مطالعه نظام‌مند سیلوا (2015) استفاده شده است که دارای چهار مرحله می‌باشد. براساس این روش، پس از جستجو، غربالگری و انتخاب منابع علمی مناسب، تعداد 15منبع مورد استفاده قرار گرفت و شواهد و استدلال‌های مورد نیاز از درون آن‌ها استخراج گردید. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که اهمیت هوش مصنوعی در آموزش را می توان در 3 بعد طبقه بندی نمود. ابتدا بعد مدیریتی است که شامل: انجام سریع تر و کارآمدتر وظایف اداری مانند نمره دهی و ارائه بازخورد، شناسایی سبک های یادگیری و ترجیحات هر یک از دانش آموزان، پیش بینی عملکرد دانش آموزان، انجام حضور و غیاب دانش آموزان با سنسورهای هوشمند و به مربیان در پشتیبانی تصمیم گیری و کار مبتنی بر داده کمک می کند. دوم بعد آموزش که شامل: آموزش هوشمند(استفاده از فناوری هوش مصنوعی برای مؤثرتر، کارآمدتر کردن، انعطاف‌پذیری و راحت‌تر کردن آموزش)، استفاده از چت ربات‌ها، به مربیان کمک می‌کند تا برای هرفراگیر برنامه‌های یادگیری شخصی‌سازی ایجاد کند و به عبارتی دیگر سفارشی‌سازی و شخصی‌سازی برنامه درسی و محتوا مطابق با نیازها، توانایی‌ها و قابلیت‌های فراگیران صورت می‌گیرد. سوم بعد یادگیری که به سیستم های تولید گفتار و مترجم زبان، دستیار آموزشی هوش مصنوعی که بدون کمک انسان قادر به پاسخگویی سوالات متداول دانش آموزان می باشد و ایجاد لذت و تجربیات یادگیری کارآمد برای فراگیران، می‌پردازد. در نهایت با توسعه روز افزون قابلیت های هوش مصنوعی انتظار می رود که نظام های آموزشی و بخصوص کارکرد فرایند یاددهی و یادگیری در آینده دستخوش تغییرات قابل توجهی شود.
