امروزه مقوله فرهنگ تحت تاثیر شرایط اقتصادی و اجتماعی خاص منطقه اهمیت ویژهای پیدا کرده و توجه جدی مسئولان و دستاندرکاران این حوزه را برای توسعه فضاهای فرهنگی منتج از آن، به خود جلب کرده است. موضوع سازماندهی و توسعه فضاهای فرهنگی و امور مرتبط با آن با تمام اهمیت خود و با تمام تلاشهایی که صورت گرفت با فراز و نشیبهای زیادی مواجه شده است و در مجموع آنگونه که باید هدف یا اهداف مشخصی که در سند جامع توسعه فضاهای فرهنگی شهر تهران بدان تاکید شده، دنبال نشده است و بسیاری از اقدامات سند پیشین در حد طرح مسئله باقی مانده اند. تدوین سند توسعه فضاهای فرهنگی شهر تهران در ابعاد کلان خود، در راستای چنین نگرشی صورت پذیرفته است و تلاش دارد به صورت روشمندی مهمترین مباحث مدیریت توسعه فضاهای فرهنگی و سازو کار عملی مدیریت آن مطرح و بررسی شود. برآیند بررسی های انجام شده نشان داد آنچه مهم است تدوین سندی است که بتواند متکی بر اسناد بالادستی و به گونه چند وجهی و همه جانبه نگر زیرساخت حقوقی و برنامه ای لازم برای توسعه فضاهای فرهنگی و گردشگری را به گونه ای تحقق پذیر و متناسب با روندهای حال و قابل پیش بینی در آینده در اختیار مدیریت شهری قرار دهد. لذا این سند نباید ارتباطات میان فرهنگ، اقتصاد، اجتماع و کالبد شهر را نادیده انگارد، باید در پس هرگونه پیشنهادی، شرایط تحقق پذیری آن را از جنبه های مدیریتی، اقتصادی و ... در نظر بگیرد، باید تحولات در سبک زندگی، فناوری، نیازها و خواسته ای شهروندان را در نظر بگیرد، باید مستند بر اسناد فرادست زمینه ی تکثر فرهنگی و ظهور و بروز سنن آئینی، مذهبی، ملی و قومی خرده فرهنگهای ساکن در شهر تهران را فراهم آورد، باید زمینه ساز توسعه صنایع خلاق و نوآوری فرهنگی باشد و در نهایت باید نیازهای میان نسلی در زمان حال و آینده را مد نظر قرار دهد.
