رودخانه ها منابع حیاتی و سازنده برای محیط زیست پیرامون ما هستند. احیاء یک رودخانه می تواند ضمن آگاهی به مردم، ارتباطات زیست محیطی و فیزیکی را ارتقاء بخشد. وجود اسناد راهنمای طراحی در ساختار برنامه ها و منظر شهری، از جهت ارتقاء کیفی محیط و سازگاری با تهدید های زیست محیطی مهم است. هدف از این پژوهش دستیابی به یک سند راهنمای طراحی جهت ارتقاء کیفیت شهری در حاشیه رودخانه است، به گونه ای که طیف وسیع تری از فعالیت های اجتماعی در آن فضا رخ دهدو تعامل سالم میان مردم و رودخانه اتفاق بیفتد. شهر جویبار به علت امکانات عملی موجود در اختیار نگارنده جهت انجام تحقیق انتخاب شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات روش های کیفی و کمی به کار برده می شود. رودخانه سیاهرود در لبه ی جنوب غربی شهر جویبار قرار دارد .عدم لایروبی این رودخانه سبب آبگرفتگی و سیلابی شدن راه ها و زمین های کشاورزی اطراف این رودخانه در مواقع بارانی می شود .عدم وجود روشنایی و عدم طراحی حاشیه رودخانه سبب تبدیل شدن آن به یک مکان غیر قابل دفاع شده، که از امنیت پایینی برخوردار است به طوری که با تاریک شدن هوا این منطقه تبدیل به پاتوقی برای معتادین می شود. روش هایی که برای تجزیه و تحلیل اطلاعات در این تحقیق مورد استفاده قرار می گیرد شامل تکنیک های نرم افزار Arc Gis برای تحلیل و تولید نقشه ها، یافتن نظرات ساکنین و شناخت نقاط قوت و ضعف سایت از روش مصاحبه و مشاهده میدانی و در نهایت برای جمع بندی از تکنیک SWOT استفاده می شود.
