چکیده سکونتگاه های غیررسمی از جمله بخش هایی از شهر هستند که بدون برنامه و با حداقل امکانات و خدمات شکل گرفت هاند و لذا جزو اولوی تهای مدیریت شهری برای خدما ترسانی و ارتقای کیفیت زیست تلقی می شوند. در این میان، یافتن هرگونه راهکاری که با کمترین هزینه و مداخله مستقیم، تغییرات مثبتی در این محلات ایجاد کند، حائز اهمیت است. از همین رو، در این پژوهش فرضیه وجود رابطه میان پیکره بندی فضایی و خصوصیات محیطی این محلات مورد بررسی قرار گرفته است. به همین منظور، محله حصار شهر همدان به عنوان نمونه مطالعاتی انتخاب و 30 معبر آن به طور تصادفی گزینش شده اند. برای سنجش وضعیت متغیرهای محیطی به برداشت میدانی اقدام شده است و برای پارامترهای پیکر هبندی از نر مافزار Depth map کمک گرفته شده است. در ادامه داده ها وارد نر مافزار SPSS شده و از مدل تحلیل رگرسیون چندمتغیره خطی برای ارزیابی رابطه پارامترهای پیکره بندی )متغیر مستقل( و متغیرهای محیطی )متغیر وابسته( استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان م یدهد «کیفیت ابنیه « ،» نور و روشنایی » و «کاربری های تجاری » به ترتیب بیشترین ارتباط را با پارامترهای «همپیوندی محلی « ،» طول معابر » و «عمق » دارند. از همین رو،به نظر می رسد بتوان با تغییراتی در پارامترهای پیکره بندی،نتایج مثبتی را در متغیرهای محیطی متصور شد.
